Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Concert / Film
Ogen en oren aangezogen

STUFF. Plays Howard Shore, 31 oktober 2017, De Studio, Antwerpen

Als een van de meest succesvolle, jonge Belgische bands wat doet rond filmmuziek, dan kan je er op rekenen dat dat volk trekt. Ideaal voor een speciale avond in De Vooruit met het Film Fest Gent, dat traditioneel speciale aandacht geeft aan filmmuziek, ideaal voor de feestelijke heropening van het vernieuwde, Antwerpse centrum De Studio. Wat STUFF. presteert met composities van Howard Shore is zelfs ideaal om als hommage later hernomen te worden in binnen- en buitenland.

Met soundtracks van Howard Shore als basis creëerde STUFF. een uniek programma rond filmmuziek bij films die hen zelf fascineren, met name van David Cronenberg. Van deze Canadese regisseur moe(s)t je zeker niet alle films gezien te hebben om onder de indruk te raken van deze show. De groep speelde in de setting van bijna een halfrond met vier hoge, smalle beeldschermen waarover het beeldmateriaal verdeeld werd. Kwamen de projecties aan als staaltjes van videokunst, de livebegeleiding versterkte het effect van de getoonde scènes - en omgekeerd. De bewerkingen door STUFF. van thema's van Shore bij vroege horrorfilms en latere thrillers van Cronenberg zetten de dramatiek, de horror, de stiltes voor de storm aldoor kracht bij.

De jongens speelden bij de thema's en fragmenten in strakke arrangementen, met hun kenmerkende injecties van invloeden uit jazz, funk en elektronische genres. Met het personage van wetenschapper Set Brundle was 'The Fly' de eerste film om stukjes uit te tonen en spanning op te bouwen. Om de spanningsboog uit te diepen en met veel kleuren en vormen te tooien, passeerden ook scènes uit 'Videodrome', 'Scanners', 'A Dangerous Method', 'Eastern Promises', 'Crash' en 'eXistenZ'.

In de lijn van de films kaartte de voorstelling de thematiek aan van de invloed van vooruitgang en techniek op het menselijk lichaam en diens psyche. Met expliciete horror uit 'Videodrome' uit het VHS-videotijdperk, waarin Deborah Harry, de zangeres van Blondie, een lijdende SM-rol speelde en de buik van het hoofdpersonage zich als een vagina opende voor een videocassette. Met de kil erotische spanning en de duistere ontladingen bij de botsende auto's van Crash. Met het oraal bevochtigen van de jack en het inpluggen in de ruggengraat om videospelletjes te spelen in 'eXistenZ'. Tussendoor afgewisseld met rustige beelden, zoals een bootje op een meer – met onderhuidse spanning bij Freud en Jung in 'A Dangerous Method'.

Dat de originele soundtracks van Shore geschreven waren voor een andere instrumentatie dan die van STUFF. - sommige voor symfonisch orkest - was bepaald geen handicap. De perfect getimede ideeën op bas, drums, toetsen, blaasinstrumenten en in scratches en samples leverden een meeslepende transformatie op van de filmmuziek. De fusie van de originele composities met de input van STUFF. plus de montage van filmfragmenten en verknipte scènes, met of zonder woorden uitgesproken door de karakters in de film, resulteerde in een fantastische audiovisuele stroom. Die behoefde geen duidelijke verhaallijn; de flux was zo fascinerend en kreeg zo'n sterke muzikale begeleiding dat ogen en oren aangezogen beleven. Je kon je daarbij soms in de opwinding van het nachtleven en de lounge sfeer van een nachtclub wanen – het soort ruimte waarin STUFF. als groep zelf ontstond.

Foto's: Cees van de Ven

Labels: ,

(Danny De Bock, 9.11.17) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.