Draai om je oren
Jazz en meer - Weblog





 


Cd
Atomic- 'Six Easy Pieces' (ODIN Records, 2017)

Opname: 13-14 april 2016; 4 februari 2016

Het bijna zeventien jaar bestaande Atomic heeft zich inmiddels naar de voorhoede van de Scandinavische jazz begeven. Na het in 2015 uitgekomen 'Lucidity' kwam enige maanden geleden 'Six Easy Pieces' op de markt , hun eerste album op het ODIN-label, met naast die zes eenvoudige stukken een over twee cd's verspreid liveconcert uit februari 2016. Als van ouds zijn ook hier saxofonist Fredrik Ljungkvist en pianist Havard Wiik verantwoordelijk voor de composities van dit illustere kwintet. Verder is er weinig veranderd. Magnus Broo bespeelt nog altijd de trompet, Ingebrigt Håker Flaten is ook nu weer de bassist van dienst en de nieuwkomer op 'Lucidity', drummer Hans Hulbækmo is eveneens van de partij. De kenmerkende stijl van Atomic die varieert tussen ingetogen kamermuziek en felle impro is ook gebleven, dus zo 'easy' zijn die stukken nu ook weer niet.

Opener 'Be Wafted' begint weliswaar rustig, met stemmig verkennende blaaspartijen van Ljungkvist en Broo, maar slaat na ruim twee minuten langzaam, maar gestaag om in het tegendeel. Op een stampend ritme is het Broo die als eerste voor vuurwerk zorgt in een flitsende solo. Ljungkvist haast zich - of hij er niet voor onder wil doen - om het stokje over te nemen, waarna het geheel eindigt met het melodisch patroon. Be wafted! (wat dat ook moge betekenen).

Onverwacht gezellig gaat het eraan toe in 'Fölt Strid'. En dat verbaast, want de titel betekent 'felle strijd'. Ljungkvist klinkt weliswaar redelijk getergd, maar een strijd, nee. Of het zou natuurlijk de strijd met zichzelf moeten zijn. In 'Five Easy Pieces', wat gewoon klinkt als één stuk, horen we Wiik stemmige noten in het rond strooien, ondersteund door de overige musici die het geheel verder inkleuren. Het toont die andere kant van Atomic, die zwaar leunt op de hedendaags gecomponeerde muziek. Bijzonder is ook 'Ten Years', eveneens van Wiik, met dat wat vreemde, schokkerige ritme, die hevig swingende solo van Ljungkvist en die vrolijk springende solo van Broo. Maar nergens klinkt deze laatste zo mooi als in 'Sinusoidal Arches'. Vurig en ingetogen tegelijk vreet hij zich hier een weg door de noten. 'Stuck In Stockholm' dan tot slot. Het nummer horende, kunnen je ergere dingen overkomen. Hier trapt het kwintet hem nog één keer op zijn staart en sleept ons mee naar een heuse climax.

Het aparte van de twee live-cd's, twee sets van een optreden op 4 februari 2016 in de Pit-Inn in Tokyo, is dat er in de prachtige uitklapbare cd-verpakking totaal niets over is terug te vinden. De titels van de gespeelde nummers staan louter afgedrukt op de schijfjes! Bijzonder lastig als het ding in de speler zit. Met de muziek is verder niets mis. Het kwintet speelde die avond een aantal stukken van 'Lucidity' en een aantal stukken van het hierboven besproken 'Six Easy Pieces'. De geluidskwaliteit is iets minder dan het studioalbum, maar dat is dan ook de enige kritische kanttekening die gemaakt kan worden. Verder vormt dit een prachtige bonus bij een meer dan interessant album.

Klik hier om twee tracks van dit album te beluisteren: 'Be Wafted' en 'Five Easy Pieces'.

Labels:

(Ben Taffijn, 18.11.17) - - [naar boven]


Lees verder in het archief...








Menupagina's:




Cd van het moment:
Sylvie Courvoisier - 'Chimaera'

Klik op de hoes om een track te beluisteren en voor meer informatie





Nieuws, tips, suggesties, adverteren, meewerken?
Mail de redactie.